.jpg)
Celem tegorocznego zadania było upowszechnienie wiedzy o roli trzebiatowskiego pałacu w XVIII w. i na początku wieku XIX, wyglądzie wnętrz w czasach Marii Czartoryskiej i jej szwagra księcia Henryka Wirtemberskiego oraz obyczajach mieszkańców pałacu w tym czasie.
Zadanie dofinansowane zostało ze środków Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie
Propagowanie wiedzy o trzebiatowskim pałacu ma ogromne znaczenie zarówno dla lokalnej społeczności jak i mieszkańców Pomorza. Wartościowy zabytek jakim jest Pałac książęcy z XVII w. w Trzebiatowie stoi na miejscu dawnego grodu książąt pomorskich, w którym w XIII w. miała swoją siedzibę księżna Anastazja Piastówna - córka księcia Mieszka III. Następnie przekazała ją ufundowanym przez siebie norbertankom. W murach obu skrzydeł pałacu zachowane są relikty klasztoru wznoszonego etapami od 1235 do końca lat 80. XIII w. Budynki te po sekularyzacji klasztoru ( po 1534 r.) zostały przekształcone przy końcu XVI w. na renesansowy, dwuskrzydłowy Dom Książęcy przez książąt: Barnima I i Jana Fryderyka. W latach 1619 – 58, gdy rezydowała tu księżna Zofia Holsztyńska ( wdowa po księciu pomorskim Filipie II) – reprezentacyjnym pomieszczeniem była wtedy Sala Błękitna o nieznanym wystroju. Po wymarciu dynastii książąt Gryfitów i po wojnie 30 – letniej, w 1654 r. część Pomorza z Trzebiatowem przejął elektor Fryderyk Wilhelm. Przekształcił on Dom Książęcy w latach 80. XVII w. na dwuskrzydłowy pałac. W latach 90. XVII w. jego syn - Fryderyk III powiększył pałac o trzecie skrzydło. Od 1750 r. pałac stał się siedzibą dowódców garnizonu: księcia Eugeniusza Wirtemberskiego i kolejno - jego syna Ludwika. W latach 80 – 90 XVIII w. rezydowała w pałacu Maria Czartoryska, która poślubiła księcia Ludwika. W trakcie remontu, finansowanego hojnie przez matkę Marii - księżnę Izabelę Czartoryską powstały okazałe sale : Westybul, Jadalnia książęca i słynna Sala Palmowa – Balowa. Dekoracje Sali Balowej wykonał nadworny malarz Izabeli - Jan Rustem. Na początku XIX w. mieszkający w pałacu książę Henryk Wirtemberski prezentował tu zebrane przez siebie bogate zbiory tzw. naturaliów. Było to pierwsze muzeum pałacowe, które istniało tu przez kilkanaście lat. Przy końcu XIX wieku pałac utracił niemal całe historyczne wyposażenie. Ocalał dawny układ sal, późnobarokowe schody z czasów pobytu księżnej Marii i cenna modrzewiowa więźba dachowa z lat 80. XVII w.
W ramach drugiego etapu aranżacji Sali Błękitnej ( dawnej Sali Palmowej) uzupełniony został wystrój o kolejne zabytkowe meble dostosowane do kolorystyki Sali Błękitnej, wyeksponowano m.in. 2 zabytkowe fotele z lat 30. XX w. z przedwojennego luksusowego trzebiatowskiego hotelu Pommersches Haus, które poddane zostały renowacji ( drobne uzupełnienie politury stolarki i wykonanie nowego obicia). Zakupiono elementy wyposażenia, oprawiono obrazy, wykonano tablice. W nawiązaniu do istniejącej obecnie w Sali Błękitnej ekspozycji „Gabinet Osobliwości” opracowano także folder ( w języku polskim i niemieckim) p.t. „Gabinet Osobliwości Księcia Pana w Sali Błękitnej”, omawiający ideę gabinetów osobliwości i prezentujący wybrane eksponaty wystawy. Zarówno uzupełniony wystrój jak i foldery prezentowane były 28 września 2023 podczas spotkania, na którym dr Janina Kochanowska wygłosiła prelekcję pt. „Gabinet Osobliwości Księcia Pana w trzebiatowskim pałacu – dawniej i dziś”.
mg
Napisz komentarz
Komentarze