Jury 54. Przeglądu Teatrów Małych Form KONTRAPUNKT 2019 w składzie:
– Dorota Buchwald,
– Arkadiusz Buszko,
– Michał Nogaś
postanowiło nie wybrać przewodniczącego. Postanowiło też nie przyznać nagrody głównej żadnemu ze spektakli, uznając, że prawo to przynależy zaangażowanej, ambitnej i pełnej wiary w teatr publiczności.
Jury, doceniając wysoki poziom zaprezentowanych przedstawień i wyjątkowo trafną
ich selekcję, zgodną z mottem festiwalu „Coś jej winien?”, zdecydowało się docenić i nagrodzić kreacje aktorskie, indywidualności twórcze i koncepty. Z uwagi na dużą liczbę tych zjawisk postabowiło przyznać:
cztery wyróżnienia, przy czym:
dwa przedstawicielom nurtu pozakonkursowego:
– wyróżnienie, w wysokości 1000 zł, dla duetu aktorskiego: Michał Przybyła i Dominik Więcek,
w spektaklu „Bromance” Sceny Roboczej w Poznaniu,
– wyróżnienie, w wysokości 1000 zł, dla Magdaleny Drab za spektakl „Curko moja, ogłoś to. Rytmizowany biuletyn z wystawy Marii Wnęk”;
oraz dwa wyróżnienia, po 1000 zł każde, dla:
– Anny Pijanowskiej za rolę Lucy w „Hańbie” Teatru Ludowego w Krakowie,
– Patrycji Soliman za rolę Shirin Shizari w „Irańskiej konferencji” Domu Artystycznego WEDA
w Warszawie.
Jury zdecydowało się przyznać dwie równorzędne Nagrody im. Kazimierza Krzanowskiego
za indywidualność artystyczną – po 3000 zł każda. Otrzymują je:
– Artem Manuilov, za rolę w spektaklu „Jak ocalić świat na małej scenie” Teatru Powszechnego
w Warszawie;
– Valentijn Dhaenens, twórcy i reżyser spektaklu „SmallWaR” SKaGeN, Richard Jordan Production
& Theater Royal Plymouth.
Nagrodę Rady Miasta Szczecin, w wysokości 5000 zł, za styl rozmowy o najważniejszych problemach współczesnego świata zaprezentowany w „Irańskiej konferencji” Domu Artystycznego WEDA
w Warszawie otrzymuje Iwan Wyrypajew.
Nagrodę Główną Jury, w wysokości 7000 zł, za wnikliwą, krytyczną, konsekwentną lekturę polskich dramatów romantycznych oraz ich atrakcyjną formę sceniczną, co udowodnił po raz kolejny
w „Śnie srebrnym Salomei” CENTRALI oraz STUDIO teatrugalerii w Warszawie, otrzymuje Michał Zadara.
GRAND PRIX, czyli WIELKĄ NAGRODĘ PUBLICZNOŚCI 54. Przeglądu Teatrów Małych Form KONTRAPUNKT 2019 otrzymuje spektakl „Lwów nie oddamy” Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie.
Szczegółowe zestawienie wyników głosowania:
Tytuł spektaklu |
Etap 1 – skala emocji |
Etap 2 (liczba głosów) |
% |
z 20% |
Suma* |
||
Suma punktów |
Liczba |
Średnia |
|||||
|
1112 |
140 |
7,94 |
15 |
8,3 |
0,17 |
8,11 |
|
879 |
118 |
7,45 |
8 |
4,4 |
0,09 |
7,54 |
|
1385 |
161 |
8,60 |
23 |
12,8 |
0,26 |
8,86 |
|
1823 |
216 |
8,44 |
17 |
9,4 |
0,19 |
8,63 |
|
1518 |
181 |
8,39 |
7 |
3,9 |
0,08 |
8,46 |
|
1225 |
147 |
8,33 |
41 |
22,8 |
0,46 |
8,79 |
|
1361 |
164 |
8,30 |
12 |
6,7 |
0,13 |
8,43 |
|
1149 |
155 |
7,41 |
7 |
3,9 |
0,08 |
7,49 |
|
1551 |
183 |
8,48 |
50 |
27,8 |
0,56 |
9,03 |
* suma ważona średniej ocen przedstawienia i głosów z plebiscytu końcowego
Protokół z posiedzenia jury OFF Kontrapunktu 2019
Po obejrzeniu dwunastu spektakli konkursowych w dniach 6–13 maja 2019 jury OFF Kontrapunktu w składzie: Monika Blige, Marcin Brzozowski, Joanna Szczepanik postanowiło przyznać:
- wyróżnienie honorowe dla najbardziej offowego spektaklu w nurcie głównym – Ballady o apatycznym synu i jego narcystycznej matce w wykonaniu Lucy Gaizely, Raedie’ego Gaizely-Gardinera za odwagę w pokazaniu trudnej i pięknej zarazem relacji syn – matka
- wyróżnienie w wysokości 1.000,00 złotych ufundowane przez Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego dla Aleksandry Bożek-Muszyńskiej za urok sceniczny w spektaklu Dzień, w którym V. dała mi do myślenia albo jak się pozbyłam prokrastynacji i czułe zaproszenie widza w muzyczną podróż sentymentalną
- nagrodę im. Zygmunta Duczyńskiego w wysokości 4.000,00 zł ufundowaną przez Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego dla Very Popovej i Gosi Trajkowskiej, autorek spektaklu Krym za stworzenie spójnego języka teatralnego i świadome użycie środków aktorskich, za dbałość o detal, poczucie humoru, dystans, subtelność i osobistą wypowiedź, która poszerza perspektywę spojrzenia na sytuację społeczno-polityczną między Warszawą, Kijowem, Synferopolem a Moskwą.
Siłą napędową offu, jego znakiem rozpoznawczym jest spotkanie. W tegorocznej edycji festiwalu zabrakło nam przestrzeni do rozmowy między twórcami, jurorami i widzami. Mamy nadzieję, że w kolejnych latach uda się poszerzyć formułę festiwalu o ten element.
Napisz komentarz
Komentarze