Pamiętam, że kiedy sam, jako uczeń, uczestniczyłem w rozpoczęciu roku szkolnego, na słonecznym dniu pierwszego września cieniem kładło się wspomnienie roku 1939 i ówczesnego pierwszego dnia szkoły. Wspominamy je, ponieważ dla całego narodu, a szczególnie dla wielu uczennic i uczniów 80 lat temu, wybuch II Wojny Światowej był niewyobrażalną traumą i oznaczał nieszczęście dla nich i ich rodzin.
Teraz, kiedy odchodzą ostatni świadkowie historii, musimy szczególnie dbać o naszą pamięć zbiorową. Jeśli nie chcemy, by ofiarna i tragiczna śmierć wielu młodych i starszych obywateli ówczesnej Polski nie poszła na marne, musimy wystrzegać się nienawiści, wykluczania, nietolerancji, nagonek i szczucia na wybrane grupy obywateli. Tym operował niemiecki nazizm i faszyzm, który przyniósł niewiarygodne cierpienie Polsce, Europie i Światu. On sam przeminął, ale złe emocje pozostały i z nimi musimy walczyć, i w życiu publicznym, i również w polskiej szkole.
Napisz komentarz
Komentarze